Beeldhouwster Lina Verkaaik (1956) is gefascineerd door het idee van dualisme. Verkaaik werkt in grote en kleine formaten. Ze maakt betreedbare, grote installaties in de openbare ruimte en houdt zich bezig met landschapskunst, vrijstaande beelden en penningen. Welk medium en welk formaat ook, de werkelijkheid van de dualiteit schijnt altijd door. In museum Beelden aan Zee presenteert zij penningen.

Al tijdens haar studie aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Utrecht, en daarna aan de Rijksakademie in Amsterdam, verwerkte Verkaaik vaak twee werelden in haar kunst: denk aan cultuur en natuur, macht en onmacht, wijsheid en domheid, boven water (leven) en onder water (de dood). Een penning, met zijn voor- en achterkant, is uitermate geschikt om deze dualiteit te visualiseren: beeld versus schaduwbeeld. Verkaaik is niet per se positief in haar dualistische wereldbeeld. Volgens de kunstenaar bedriegt de ene pool vaak de andere: “verraad van de dood op leven, verraad van mens tot mens, dier tot dier, mens tot dier, natuur op de mens, de mens op de natuur… verraad van mijzelf, verraad door mijzelf. Ego-alterego”.

Verkaaik beschouwt de rand van de penning als essentieel, want die begrenst en verbindt de polen van de tweezijdigheid. De rand brengt tegenstellingen bij elkaar door de voor- en keerzijde in elkaar te laten verlopen.

Linda Verkaaik maakte haar eerste penning in 1985. Later ontwierp ze graag penningen in series. Veel penningen staan in relatie tot haar majestueuze beelden en installaties geplaatst in het landschap.

Naast de dualiteit is de vloeiende beweging, in de dans, de watergolf, het zweven in een vacuüm, een ander thema in Verkaaiks oeuvre.

Stilistisch en in materiaalgebruik onderscheidt Linda Verkaaik zich door een dynamische, expressieve stijl, waarbij zij allerlei bijzondere materialen, zoals metaal, staal, koperdraad, mozaïek, emaille, acrylaat en papier met elkaar combineert. Zij gebruikt email in haar bronzen penningen om accenten te leggen. Ook maakt ze openingen in de oppervlakte om licht en schaduw hun werk te laten doen.