In Nederland is de 84-jarige Nederlandse kunstenaar Mark Brusse vrij onbekend, in Parijs een wereldster. Vorig jaar nam het prestigieuze Centre Pompidou een grote selectie kunstwerken van hem op in de collectie. Verschillende van deze werken zijn vanaf 24 november te zien in Museum Beelden aan Zee in de tentoonstelling Mark Brusse – Shapes of Silence.

Monumentaal en grensverleggend
Mark Brusse (Alkmaar, 1937) vertrok kort na zijn Arnhemse academietijd naar Parijs, waar hij aansluiting vond bij de kunstenaars van het Nouveaux Réalistes zoals Daniel Spoerri, Martial Raysse en Niki de Saint-Phalle. Van daaruit ging hij naar New York waar hij in het Chelsea Hotel woonde met onder anderen Jan Cremer. Hij legde er contact met John Cage, Louise Nevelson en Andy Warhol. Niet veel later volgde Berlijn en vanaf de jaren ’80 de rest van de wereld met vele reizen naar Zuid-Korea en Japan, maar ook Benin.

Brusse, afkomstig uit een bekende Nederlandse familie van journalisten en kunstenaar, bewoog en beweegt zich in ‘hogere kunstenaarskringen.’ Overal waar hij komt werkt hij met lokale kunstenaars en ambachtslieden. Met de omgeving verandert ook zijn werk, hij neemt karakteristieken over van de plek waar hij is. Met beelden in de publieke ruimte in Ecuador, Puerto Rico, Nicaragua, Marokko, Japan en Zuid-Korea is Mark Brusse in alle opzichten een grensverleggende kunstenaar.

Assemblage
Net als tijdgenoot Klaas Gubbels assembleert Brusse. In zijn vroege werken vervaardigde hij zeer robuuste reliëfs uit hout, die evolueerden tot de zogeheten ‘soft machines’, nutteloze machines met hout, staal en zachte materialen zoals textiel en touw. In New York volgden zeer langgerekte houten sculpturen, een soort ‘tongen,’ in Berlijn maakte Brusse robuuste houten blokken in frames met kettingen. Later volgt een meer poëtisch type sculptuur, het hout wordt vaker wit geverfd en meer zachte materialen worden toegevoegd aan de assemblages, zoals veren, vogels, beeltenissen van een lam, konijntje of kikker. Vanaf de tijd dat Brusse veel naar Azië reist volgen ook beelden met zwerfkeien, die hij toepast in bronzen constructies. Daarnaast werkte hij ook aan een serie werken in keramiek, porselein en glas. De tentoonstelling in Beelden aan Zee bestaat uit zo’n honderd sculpturen en laat alle periodes en materialen zien, zorgvuldig geselecteerd voor de specifieke ruimtes in het museum.

Na een lange stilte is er sinds de laatste jaren weer volop belangstelling voor Mark Brusse in Nederland. Zo toonde museum Het Valkhof in Nijmegen in 2019 een overzicht van zijn werk en volgt nu, twee jaar later, museum Beelden aan Zee. In Parijs, waar Brusse woont en werkt, is in 2020 een grote selectie van zin werk opgenomen in de collectie van het Centre Pompidou. Zijn werk is ook vertegenwoordigd in andere museale collecties in en om Parijs, waaronder Musée d’Art Moderne en in Nederland bij de Rijksdienst voor het Cultureel erfgoed, Stedelijk Museum Amsterdam, museum van Bommel van Dam en museum Het Valkhof in Nijmegen.

Mark Brusse was op 23 november 2021 te gast in Kunststof op Radio 1. Klik hier om het interview terug te luisteren!