Schilder, tekenaar en beeldhouwer Emo Verkerk (Amsterdam, 1955) is een van de belangrijkste Nederlandse kunstenaars van de afgelopen decennia. Hij is vooral bekend geworden met zijn geschilderde portretten van door hem bewonderde schrijvers, filosofen, musici en beeldend kunstenaars. Naast het lezen van biografieën vormde vaak een foto, samen met de indrukken en associaties die het bij de kunstenaar oproept, het uitgangspunt. Hoewel Verkerk zich van het traditionele portret met een realistische weergave heeft losgemaakt, bezitten ze toch een treffende gelijkenis.

Geen eindpunt
Die gelijkenis geldt ook voor de sculpturen die hij vanaf 2000 maakt: beschilderde assemblages die hij zelf liever ‘objecten’ noemt. Daarvoor maakt hij handig gebruik van allerhande huis- tuin- en keukenmaterialen die hij verrassend weet te combineren. Verkerk gooit weinig weg; materialen worden hergebruikt en restanten van eerdere beelden vinden op die manier een plek in nieuwe objecten die letterlijk en figuurlijk gelaagd zijn. Soms komt de kunstenaar er niet direct uit en blijft hij ‘rommelen’ aan zijn werk, zoals hijzelf zegt. Een beeld kan rustig drie of vier verschillende versies hebben voordat de juiste vorm is gevonden. Geen werk toont echter een definitief eindpunt; het heeft altijd iets van een mogelijke variant. Met die keur aan mogelijkheden en associaties probeert Emo Verkerk de toeschouwer meer te laten ervaren dan enkel het object.

Voor de tentoonstelling zijn werken geselecteerd uit zijn atelier die vrijwel nog niet eerder zijn geëxposeerd.

Conservator: Joost Bergman.