In het kabinet toont hij zowel ouder als meer recent werk dat gerelateerd is aan betekenisvolle 
sculpturen uit de kunstgeschiedenis. Het materiaal waaruit Blotkamps werk is opgebouwd is nogal opvallend: kleurige pailletten. Zijn nogal ongebruikelijke materiaalkeuze die we doorgaans associëren met het versieren van kleding of kledingattributen is dan ook wel omschreven als ‘lichtvoetige ernst’. Hij plakt ze vaak over een bestaande afbeelding zoals een ansichtkaart, poster of tentoonstellingsaffiche waarvan hij de voorstelling heel precies volgt of waarin hij slechts enkele accenten aanbrengt.  

Blotkamp zet de kleine plastic lovertjes in om kunstwerken van door hem bewonderde kunstenaars zoals Mondriaan, Barnett Newman, Dan Flavin en Giacometti van visueel commentaar te voorzien. Hij stelt daarbij ondermeer status en reputatie van zowel de kunstenaar als het kunstwerk ter discussie, daarbij gebruikmakend van zijn uitgebreide kennis van de kunstgeschiedenis. In tekstwerken maakt hij gebruik van uitspraken van kunstenaars die soms zo opgaan in de achtergrond dat hun betekenis vertroebeld. 

Hoewel hij sinds 2007 met emeritaat is, is Blotkamp nog altijd bijzonder actief. Behalve met het schrijven van boeken en artikelen houdt hij zich bezig met het inrichten van tentoonstellingen. Zo maakte hij vorig jaar nog de overzichtstentoonstelling Carel Visser: Genesis, in museum Beelden aan Zee.