Henry Moore: Vorm en Materiaal
Uit zijn aanzienlijke oeuvre heeft Museum Beelden aan Zee samen met de Henry Moore Foundation een weloverwogen selectie gemaakt. Aan de hand van zo’n 100 sculpturen wordt de artistieke visie en het maakproces zichtbaar van een van de belangrijkste vernieuwers van de moderne beeldhouwkunst. De tentoonstelling in Beelden aan Zee focust op de invloed van de natuur op  werk en de ontwikkeling die hij doormaakte als ambachtelijk beeldhouwer. Van het propaganderen van direct carving -ofwel beeldhouwen zonder voorbereidende schetsen en studies- tot het experimenteren met het gieten van lood en brons.

Welke invloed had Moore's materiaalkeuze op het werk dat hij produceerde – op de vorm, de schaal en het onderwerp? Hoe ontwikkelde zich dat in de loop van zijn carrière? En, hoe heeft het bijgedragen aan de ontwikkeling van enkele van zijn meest baanbrekende ideeën? De tentoonstelling onderzoekt deze vragen en vestigt de aandacht op het materiaalgebruik van enkele van zijn meest iconische werken.

Henry Moore
Henry Moore (1898- 1986) is zonder twijfel één van de belangrijkste Engelse kunstenaars van de twintigste eeuw. Zijn beelden balanceren op de scheidslijn tussen figuratie en abstractie en vormen nog altijd een bron van inspiratie voor kunstenaars. Zijn werk heeft een herkenbare en karakteristieke vormentaal. Belangrijke thema’s in zijn oeuvre zijn ‘moeder en kind’ en ‘liggende mensfiguren’ die door Moore uitgebreid werden onderzocht.

Moore neemt vanaf de jaren twintig deel aan talloze internationale tentoonstellingen, verkocht geregeld werk en verwierf op deze manier naam als belangrijk modernistisch beeldhouwer.

De Tweede Wereldoorlog bracht deze positieve ontwikkelingen echter tijdelijk tot stilstand. Henry Moore verliet zijn onderwijspost om een functie als oorlogskunstenaar te aanvaarden. In die hoedanigheid maakte hij aangrijpende tekeningen, zogenaamde ‘shelter drawings’, van Londenaren die in groten getale in metrostations schuilden voor de bombardementen.

In de jaren vijftig maakt hij grotere figuurgroepen. Ook de prijzen voor zijn werk stegen aanzienlijk en zijn roem als internationale kunstenaar bleef toenemen. In latere jaren was hij commissaris van zowel de Tate Gallery als de National Gallery en mocht hij een groot aantal prijzen en eredoctoraten in ontvangst nemen.

Het werk van Moore is wereldwijd te vinden in musea en opgesteld in de openbare ruimte. Ook in Nederland is hij ruim vertegenwoordigd in vooraanstaande collecties, waaronder die van het Stedelijk Museum Amsterdam, Kunstmuseum Den Haag, Museum Arnhem en Museum Kröller-Müller.

Henry Moore Foundation
De tentoonstelling komt tot stand in nauwe samenwerking met de Henry Moore Foundation, opgericht in 1977 om zijn nalatenschap te beheren. De stichting conserveert niet alleen zijn sculpturen en tekeningen, maar beheert ook zijn huis, ateliers, omvangrijke archief en omringende landerijen. Blijvend brengt het zijn werk wereldwijd onder de aandacht door middel van tentoonstellingen en publicaties.

Catalogus
Bij de tentoonstelling verschijnt tevens een rijk geïllustreerde catalogus met onder meer een artikel van Dr. Hannah Higham, curator van de Henry Moore Foundation, die gedetailleerd ingaat op de werkwijze van de kunstenaar.

Museum Beelden aan Zee
Museum Beelden aan Zee in Scheveningen presenteert met Henry Moore opnieuw een pionier van de moderne Europese beeldhouwkunst die uitgroeide tot een wereldberoemde kunstenaar. De tentoonstelling past in een rij met grootmeesters als Niki de Saint-Phalle (2019), Zadkine (2018) en Picasso (2016).