Het werk van de Chinese kunstenaar Zhang Miao (1985) is sterk beïnvloed door de postmoderne Amerikaanse architectuurtheorie uit de jaren negentig in de vorige eeuw. Architecten-auteurs zoals Rem Koolhaas, Robert Venturi of John Hejduk zijn voor Zhang Miao van groot belang, omdat zij niet alleen bouwen, maar in tekst proberen uit te leggen wat  architectuur is. Voor hen, net zoals voor Zhang, is architectuur een tekening, een tekst, een film, een echt gebouw en een sculptuur tegelijkertijd, een kunstwerk dat gebruikt kan worden door de mensen, die er naar kijken als een toeschouwer, het gebruiken als een bewoner of het bespreken als een kunstcriticus. Dit prettige gebrek aan scheidingslijnen en onderverdelingen in disciplines is een kenmerk van Zhang Miao’s werk, dat er dan wel architectonisch, perfectionistisch en minimalistisch uitziet, maar dat geheel uit een ‘ouderwets’ ambachtelijk proces van maken, uit de handen van de kunstenaar zelf, is voortgekomen.