Geïnspireerd door de Parijse lessen kwam May's sculpturale activiteit in die jaren tot bloei en heeft zij een geïnspireerd, expressief en authentiek oeuvre op haar naam gebracht. Naast portretten van mensen uit haar directe omgeving boetseerde, maar vooral hakte en sneed May in de steen- en houtsoorten van Curaçao figuren in een expressionistische stijl. Een terugkerend thema is dat van de Yaya, het inheemse kindermeisje. De schubachtige stilering, die zo typisch is voor Zadkine's vormgeving, keert terug in Yaya, Mama Ku Yu en Flohera. Meer harmonieus en eerder geïnspireerd op Henry Moore is de opengewerkte, abstracte plastiek Ritmo. Verwant in de archaïsche benadering, taille directe en introverte, religieuze lading zijn de werken Pietá en Naiobe. Het reliëf Le sacre du printernps, geïnspireerd op Strawinsky's muzikale meesterwerk, ademt diezelfde religieuze ingetogenheid. De Latijnse Zadkine komt boven drijven in Moon of Madness, met zijn heldere, grootgehouden vormen en de speelse, ondiepe tekening in de witte steen. Maar misschien wel het meest in de geest van Zadkine zijn de twee vormen uit drijfhout waarin de maakster het onderwerp direct heeft herkend en die zij zonder noemenswaardige bewerking tot sculptuur verhief: Chincha en Chuchubi. Eind jaren zestig ging May's sculpturale vuur luwen, om rond 1990 weer op te vlammen in een serie kleurrijke tegels met droomachtige, surrealistische figuren.