De tentoonstelling draait om het besef dat het ‘zelf’ voortdurend evolueert. De menselijke kwetsbaarheid en de sterkte en duurzaamheid van keramiek en beton, twee tegengestelde ideeën, worden samengebracht als metafoor voor ons verlangen naar het eeuwige leven, om ‘voor altijd jong’ te blijven. Het werk verkent ideeën als de menselijke veerkracht en het vermogen van cellen om zich aan te passen. Van der Beugel gebruikt de metafoor van ‘betonkanker’ om het publiek aan te sporen om na te denken over een toekomst met versterkte menselijke vermogens in een zelfaanpassende, zelfhelende fysieke vorm.

Jacob van der Beugel, North sketch Sequence (De noordelijke schetssequentie), Chatsworth House, Derbyshire 2014

In 2019 maakte Van der Beugel een spectaculair ‘portret’ van de koninklijke familie. Dit kunstwerk, getiteld The DNA Room werd als wandpanelen geïnstalleerd in het onlangs gerenoveerde Paleis Huis ten Bosch. Deze ‘portretten’ zijn de DNA-sequenties van de koning, de koningin en troonopvolger Amalia. Een van de wanden is een ‘DNA-portret’ van een wereldburger; een symbool voor de mens in het algemeen. Deze installatie volgde op een keramisch DNA-portret dat Van der Beugel in 2014 maakte voor de hertog en hertogin van Devonshire, in Chatsworth House in het Engelse Derbyshire, met de titel The North Sketch Sequence. In dit werk tart Van der Beugel de conventionele portretkunst. Hij benadert de voorstelling van de menselijke identiteit op een nieuwe, poëtische manier door middel van wandpanelen, bezet met zorgvuldig gescheurde blokken klei die het menselijk genoom uitbeelden.

Het concept ‘identiteit’ komt veelvuldig terug in Van der Beugels oeuvre. Hij verkent dit idee aan de hand van het samenspel van verschil en uniformiteit en verwerkt daarbij verder het proces van ‘verandering’. Het resultaat is een vernuftig werk dat het publiek prikkelt om zijn opvattingen over wat het is om in biologisch opzicht mens te zijn te verruimen. Hij wordt daarbij geïnspireerd door bestaande medische gegevens, wetenschappelijk onderzoek en toekomstige technologieën, bedoeld voor gebruik in duurzaam gecreëerde omgevingen.

Vier monumentale rechthoekige panelen staan centraal in deze tentoonstelling. Ze zijn indringend, aards en abstract.Aan de hand van elk paneel, dat als vanuit de lucht kan worden bekeken, wordt het ‘verhaal’ van verandering verder ontwikkeld en vormgegeven. De panelen gaan vergezeld van vier verticale, cilindrische vormen met elk een ‘kroon’ van wapening die zich lijkt te ontrollen als een DNA-spiraal. Minuscule stalen draden steken uit de bovenkant en doen denken aan pulserende menselijke zenuwen. Elke cilinder vertelt een ‘verhaal in verandering’ door het gebruik van kleurverloop of een oppervlaktebehandeling. Voorwerpen uit wetenschappelijke laboratoria en experimenten in beton en keramiek zijn uitgestald in rariteitenkabinetten. Voor Van der Beugel vormden deze voorwerpen een rijke inspiratiebron.

Zijn kunstwerken zijn nauwgezet met de hand gemaakt met gebruik van keramische elementen, zelfhelend beton, gerecycled beton en gemengd aggregaat. Beton wordt in enorme, gestructureerde mallen gegoten en gewapend met stalen staven, over strategisch geplaatste keramische ‘cellen’ heen die als wegwijzers fungeren om het publiek te helpen de panelen te ‘lezen’. Elke afzonderlijke ‘cel’ is zorgvuldig samengesteld uit lagen klei die op zeer hoge temperaturen worden gebakken. Dit proces verandert de structuur van de keramische ‘cel’ permanent doordat de kleideeltjes samensmelten. Elk paneel wordt vervolgens verfijnd, gepolijst en afgewerkt met kleine rechthoekige keramische blokjes die een punt van ‘verandering’ voorstellen.

Van der Breugel nodigt het publiek uit om na te denken over het idee van veranderend genetisch materiaal en het mogelijke effect hiervan op het ontwerp van toekomstige medicijnen.

Emma van Proosdij, hoofd Artistiek Bedrijf bij museum Beelden aan Zee, laat weten:

“We zijn bijzonder verheugd dat we dit jaar een tentoonstelling van Jacob van der Beugel mogen presenteren. Zijn installatie, A Mutating Story, past het museum als gegoten. Het is sculpturaal en bestaat uit traditionele materialen, maar het is ook baanbrekend en zeer innovatief. Van der Beugel gebruikt het beton waarmee het museum is gebouwd als uitgangspunt voor de tentoonstelling.”

Van der Beugel, die in het Verenigd Koninkrijk woont en werkt, heeft zowel in het VK als daarbuiten al talrijke exposities gehad. Hij won de Amerikaanse CODAworx Award. Deze internationaal gezaghebbende prijs wordt uitgereikt aan projecten die kunst in opdracht het meest succesvol integreren in interieurs, architectuur of openbare ruimtes. Daarnaast is hij lid van de Royal British Society of Sculptors (het koninklijk Britse genootschap voor beeldhouwers), won diverse Britse kunstprijzen voor ontwikkeling en onderzoek en werkte als Artist in Residence in het Wellcome Sanger Institute, de vakgroep epidemiologie van de universiteit van York en de vakgroep gezondheidschemie van de universiteit van Cambridge. Van der Beugel maakt tevens belangrijke kunstwerken in opdracht, waaronder de reeds genoemde keramische installatie in Huis ten Bosch, het woonpaleis van de koninklijke familie.